Hallo allemaal,

Het is al een hele tijd geleden, sterker nog, mijn gedichtensite was niet eens meer in de lucht,

Moest een boete betalen, maar ja, hij is er weer.

Er is een heleboel gebeurd, maar ja als je 10 maanden niks meer schrijft, moet dat natuurlijk wel.

Had ik laatst een heleboel geschreven, druk ik op 1 knopje, wwhhooessshhh, alles weg.

Moet ik weer alles opnieuw gaan schrijven, alsjemenou, nu doe ik het anders.

Schrijf alles op en straks hups alles kopieren, hopelijk lukt het dan wel.

Oke, nu het verhaal.

We hebben de sleutel van ons nieuwe huis.

Eindelijk na 14 maanden op een sleutel gewacht te hebben, zijn we eindelijk begonnen aan het klussen.

Nu nog 5 weken klussen (zelf en laten doen) en dan verhuizen, en de sleutel inleveren van ons oudehuis.

Ja, die is gelukkig ook verkocht, die mevrouw moet er ook 10 maanden op wachten.

Ja, duh, wij lang wachten, zij ook lang wachten.

Zo lang gewacht op de 31^e maart, de dag van de notaris en de sleutel, ik kon hem wel dromen.

Dus dat was mooi, ik wist precies wat er ging gebeuren, dus geen zenuwen, ik was enorm rustig, erg fijn.

“Notaris”                 31-3-23

60 weken geleden wisten we
Dat deze dag eraan zou komen
We hebben alles goed voorbereid
Voor de dag die we konden dromen

De zenuwen vielen gelukkig mee
Het was wel een vermoeiende dag
S’morgens bij de notaris
S’middags in de regen tussen het spinrag

Bedenk dat het vandaag
Die dag
Is waar je gisteren
Nog tegenop zag

Dezelfde dag kwam de klusjesman, die binnen no-time er een hele vlizotrap in heeft gejast.

Zelf zijn we ook meteen begonnen, maar na 3 dagen keihard werken, merkten we wel

Dat dit niet de manier was.

Elke dag ontzettend moe op de bank s’-avonds….

Dan maar even een rustdag

Daarna op een rustigere manier verdergegaan.

We wisten wel, dat er meer komt kijken, dan je van tevoren hebt gedacht,

Maar hier is wel heel erg weinig aan gedaan, in de 18 jaar dat dit stel

Er heeft gewoond, met 2 honden en een papegaai.

Zoveel stof, schimmel, vuil, overwoekerende tuin

Bah, bah, bah…..

“Tussen stof en stank”                           3-4-23

Ik heb vakantie

Een maand lang

Niet zo als je denkt

Maar anders in jouw gedachtengang

Ik mag nl mijn eigen huis verbouwen

Lekker klussen op muziek

Mijn eigen tijden plannen

Veel pauzes nemen

Dat is de techniek

De werkelijkheid is helaas anders

Klussen tussen stof en stank

Harder werken dan je eigenlijk wilt

En s’-avonds té moe op de bank……

Er is zoveel gebeurd in de laatste 2-3 weken, dat ik gewoon niet weet waar ik moet beginnen….

Ik zat helemaal op slot, ik wist dat er iets was, maar wist niet wat . Ben door mijn rug gegaan, en werd ziek na een BBQ , maar net beter gemeld, ging het nog niet. Teveel veranderingen op mijn pad brengen mij in gevaar… Ben via de dokter bij een psycholoog uitgekomen en die vertelde mij dat het ASS is, een soort autisme.
Autisme spectrum syndroom. Dus nu weet ik waarom ik
– dwangmatig terug gaan naar deuren om te kijken of ze op slot zijn
– het feit dat ik voor nieuwe dingen erg zenuwachtig ben
– bang voor grote groepen, dat ik het niet leuk vind, als ik er eenmaal ben is het(,meestal) leuk
– bij grote veranderingen (werk) ben ik de draad kwijt
– als iets Niet snel wordt geregeld, bang en onzeker
– perfectionistisch in dingen waar ik goed in ben

“Drempels”           27-7-22

Met een prognose achter de hand
En met een gesprek onderweg
Ga ik er aan werken
Aan mijn eigen terugweg

Maar het lijkt wel of ik het gesprek
Niet eens afwacht
Sta al beter in mijn schoenen
Werk aan mijn eigen kracht

Ik neem nu al drempels
Die ik nooit durfde te nemen
Nu ik weet wat ik heb
Ben ik rustiger en
Kan ik veel beter ondernemen

Echt een super gedicht, iedereen kan zich erin vinden en het gedicht is op heel veel manieren uit te leggen, door mij maar ook door anderen.

Positief:

Ik sta veel sterker, ook in mijn schoenen
Heb een hoge drempel genomen en
Ik kom veel beter uit mijn woorden

Ik kreeg eergisteren de opmerking dat ik al een tijdje niks meer op mijn website had geschreven, en dat klopt ook wel, 5 maart was (geloof ik) de laatste keer. De heer Van Mechelen sprak mijn vrouw hierover op aan en ik dacht ik zal maar snel een update plaatsen, want er zijn nog steeds mensen die op mijn website kijken en daar ben ik blij om.

Er is best wel wat gebeurd, naast alle rare berichten in de wereld (oorlog, stikstofboeren, covid), teveel oooooo…, maar daarnaast bij ons dus ook. Ons huis op de Vondellaan is nu echt van ons en ons andere huis (waar we nu wonen) staat sinds donderdag in de verkoop(https://www.funda.nl/koop/bergen-op-zoom/huis-42875666-kastanjelaan-298/) , in mijn hoofd gebeurd er dus ook veel. Door stress en 1 verkeerde beweging ben ik door mijn rug gegaan (en nu herstellende), ach kan ik genieten van onze mooie tuin en schrijf ik nog het een en ander…

Want die mooie tuin, die ga ik wel missen, met veel bloemen en heel veel vlinders, eigenlijk had ons huis gewoon ergens anders moeten staan, hoefden we helemaal niet te verhuizen, we hebben een erg leuk huis, alleen storen wij ons aan de gebeurtenissen aan de voorkant, maar anderen misschien helemaal niet.

“Vlindertuin”     2-7-22

Volgens de brochure

Wonen wij in een zomers huis

Dat merk je ook meteen

Zodra je binnenkomt, voel je je thuis

Warme plafonds, een vlindermuur

Een palmboom op het gele zand

De kleuren blauw en geel

De zomerse tuin, bordjes naar het strand

Al die vladderende vlinders

Rond onze vlinderstruik 

Rondvliegende insecten op de passiebloem

De laatste zomerduik ……

Het is een raar jaar, aan de ene kant gaat het heel goed, aan de andere kant heel slecht.

Je bent opeens de buurt zat, er gebeuren rare dingen op de plek waar je woont, dat kunnen ze nu ook zeggen in Ukraine zeggen, daar is het nog veeeeel erger, er gebeuren rare dingen in de wereld, en ondertussen maak ik mij dus overal zorgen over.

Over oorlog, corona, carnaval, besmettingen, gas en benzine prijzen, werk, familie, vakanties en hypotheekrentes. Raar he?

“Zenuwen”       5-3-22(22.07)

Rare jongens, die Romeinen

Maar ik ben ook raar

Gek zijn is zo raar nog niet

Dat is dan ook wel weer waar

Maar ik ben zenuwachtig 

Voor de nieuwste of normaalste zaken

Een drempel die ik over moet

Het heeft niets met anderen te maken

Puur de gebeurtenis op zich

Daar maak ik mij zorgen om

Als ik er ben is het over

Daarom is dit…… zó stom

Ik ga in dit nieuwe (corona) jaar meer gedichten schrijven en plaatsen.

Ik ga mezelf meer opdrachten geven, meer schrijven over collega’s , die vertrekken, feest hebben of iets anders bijzonders meemaken. Eigenlijk wat mijn vader vroeger ook deed (van hem heb ik de kunst gekregen om gedichten te schrijven). Hij schreef over collega’s, die 25 jaar bij de zaak waren, een gepaste limerick.

Ik kan best wel veel schrijven, als je het zo bekijkt, 2 werkgevers (AH Markiezaatsweg) en Gebouw-T, in totaal werken daar veel mensen (277 + 150), er valt altijd wel wat te schrijven.

Beginnend nu in 2022 met 4 gedichten over AH collega:

Onze geweldige lieve manager vers, gaat haar eigen AH filiaal leiden in Zierikzee, we nemen na 8 jaar afscheid van haar, begonnen als vakkenvulster heeft ze zich helemaal opgewerkt naar AH bedrijfsleidster. Een super presentatie!!! We zijn trots op haar, we gaan haar ook helpen tijdens de verbouwing van dat AH filiaal in Zierikzee en we gaan haar geweldig missen…..

“Niekie”           17-1-22

Mijn lieve collega, wordt direkteur
Waar ze heel hard voor heeft gewerkt
Ze geeft nooit op
Dat hebben wij in deze AH wel bemerkt

Begonnen als vakkenvulster
Klom ze langzaam naar de top
Steeds een stapje hoger
Ze heeft er hard voor geknok(t)

Tussentijds heeft ze altijd tijd
Voor collega’s, vrienden, een feest
Tussen examens door
Geniet ze daar het meest

Alhoewel die tijd in Thailand
De vrijheid en het heerlijke eten
Werken als duikjuf, feesten, relaxen
Is ze zeker niet vergeten

Kortom een gezellige vrolijke meid
Die aan haar vrijheid hoge eisen stelt
Ook al kunnen ze nog zo lekker koken
Dat had ik nog niet verteld

En nu wordt Niekie dus direkteur
Van haar 1e eigen AH filiaal
Ontzettend veel succes daar
Gefeliciteerd met deze mijlpaal

En zo hebben we collega Quincy, een hard werkende collega, die heel goed is om “klanten” op te sporen, die zonder te betalen de winkel wilde verlaten, overal inzetbaar is , vriendelijk…. Kortom een top-collega:

“Quincy”                     1-1-22

Er vertrekt vandaag een jongeman

Die alle dieven bij AH ving

We zagen het wel aankomen

Nu wonend in Den Haag, dat hij ging

Hij is werkzaam op verschillende afdelingen

We willen deze harde werker niet kwijt

Hij leert alles heel snel

Hij brengt veel kwantiteit

Deze sociale, tikkeltje eigenwijze jongeman

Bijdehand op een leuke manier

Ik heb zelfs nog een leuke pet van hem gehad

Heeft een hart voor AH en houdt wel van bier 🍺

Hij blijft wel met Albert Heijn verbonden

Maar niet meer in De Zeeland

We wensen je veel plezier op je nieuwe werk

Ergens anders in Nederland

En dan heb ik nog een gedicht geschreven over de zieke Vivianne, zij heeft het erg zwaar. Ze heeft haar hele leven het al niet gemakkelijk gehad, 2 dochters opgevoed, haar man verloren, de ene vervelende klap naar de ander gehad, maar ze zet door, ze blijft vechten en blijft altijd vrolijk, knap hoor!

“Vief”            10-1-22

We zijn allemaal geschrokken
Het zit je ook niet mee
Zo zit je meer thuis dan hier
Altijd recht door zee

Je leeft niet om te werken
Maar werkt om te leven
Altijd met veel moed en inzet
Je hebt alles gegeven

Maar weer zit het je niet mee
Weer wordt je een stap terug gezet
Met je hart op de juiste plek
Er is gelukkig iemand die op je let

Maar vervelend is het wel
Weer moet je opnieuw beginnen
Je hebt het al vaker gedaan
Uit een heel diep dal klimmen

En als laatste ben ik nog een gedicht aan het schrijven over Katleen, teamleider bij de kassa, die naar AH Zonneplein in Bergen op Zoom is vertrokken en waar we as zaterdag een etentje mee hebben. Dus ik heb ook mijn eigen deadlines voor mij te schrijven gedichten…..

Ik heb er lang over na zitten denken, maar ergens wilde ik na 11 jaar bij Gebouw-T weg, ik vond het gewoon niet leuk meer. Als ik dan een dienst draaide ging er in mijn ogen zoveel dingen fout, meestal had dat met het andere personeel te maken en /of met een vervelende tourmanager. Tourmanagers (meestal van heel bekende bands) zijn volgens mij nooit leuk, omdat ze gewoon veel voor hun eigen band willen en niet aan het poppodium zelf wil denken, maar dat terzijde.

Na corona (eigenlijk is er nog steeds corona, dus deze zin klopt niet) toen we weer open mochten, heb ik lang gewacht voordat ik weer een dienst wilde draaien. Dat is Popmonument geweest (11-9-21) met Ruben Block (Triggerfinger) in Gebouw-T. Dus ruim 17 maanden geen hospitality gedaan. Eigenlijk was het best leuk, maar de voorvallen kwamen natuurlijk weer voor en dacht ik nu……nu is het afgelopen, ik stop ermee……of……..ik wil iets heel anders gaan doen……..of……..ik wil een kortere dienst gaan werken, dus niet van 15.00 tot 01.00 uur.

Zodoende dus in gesprek gegaan met Gebouw-T en het wordt dus korter werken, want het is idd zonde om na 11 jaar zomaar te stoppen en geen huisdichter meer mogen zijn.

Dus ik heb een paar gedichten geschreven over hospitality, het leukste werk in T, vind ik.

“Hospitality”                                31-10-‘21

Je hebt een gastheer en hospitality
De gastheer dat is Joop
Ik ben de andere gastheer
Voor elke band waarvoor ik loop

Buiten techniek weet ik alles
Ik beantwoord al hun vragen
Voor de koffie en een praatje
Liefst met volle koelkast
Zeker in deze dagen

Het eten van Dave graag op tijd
Mocht de soundcheck iets uitlopen
Dan houd ik het wel warm
Totdat de zaal gaat vollopen

Precies 9 jaar ben ik gastheer
Voor verschillende bands
Blaudzun, Dewolff, Zesde Metaal
Voor Kim Wilde, dat is een wens!

En 1 dag later nog 1…..

“Achter de schermen”   1-11-‘21

Het werk van de gastheer
Is de artiest in de watten leggen
Na ontvangst met koffie
Alle ruimtes wat waar is, te zeggen

De kleedkamers zijn een walhalla 
Grote spiegel en een lekkere bank
Al hun wensen vervuld, volle koelkasten
Snacks en Sterke drank

Het eten is lekker en voedzaam
Zeker geen fastfood
Snel op de warmhouders
De band roepen omdat dat moet

Na het eten alles afspoelen
En in de vaatwasser nog eens overdoen
Vroeger nog naar beneden
Tussen de mensen door
Was bijna niet te doen

Nu kun je zelfs met warm water afspoelen
Koud water was alles wat je had
Het water uit de warmhouders voldeed
Hospitality werk kort samen gevat

28-7-’21(20.59)

Mijn strijd na corona

Is nog steeds in volle gang

Klachten stapelen zich op

Zorgen, maar ik ben niet bang

Er zijn mensen met grotere klachten

Lagen lang in het ziekenhuis

Strijd om terug te komen

Beetje bij beetje, dichter bij huis

Zoals het vroeger ging… 

Waar blijft de tijd? 

Heb ik de slag verloren? 

Onzeker blijft mijn strijd

Zolang al niks meer geschreven, is de website indeling ook helemaal veranderd, allemaal balen dus…..

Daar ik in een vitaal beroep zit, zegt Rutte, blijf ik aan het werk, maar we hebben sinds

april 2020 geen goede CAO en daar ben ik het niet mee eens, dus ik wil waardering voor wat ik en al mijn

collega’s aan het doen zijn.

Een betere CAO, en niet afgescheept worden met een corona vergoedinkje en geen CAO en nu in maart een kleine vergoeding van 2,5 % salaris vergoeding. = Veel te weinig.

De supermarkten hebben enorme omzetten gehaald, en de aandeelhouders grote winsten, maar de werknemer

komt eraf met een hongerig loontje, zelfs onder de 14 euro per uur.

Dus waardeer ons werk en geef daar ook wat voor:

“#Waardeer ons werk”                    18-2-21

Er wordt op dit moment gestaakt
In vele Nederlandse steden
Omdat we geen waardering krijgen
We zijn ontevreden

Er is al zolang geen goede cao
En ze komen ook niet snel over de brug
We willen echt 5%
Niet de helft, we willen er echt wat voor terug

We willen niet zoveel
Wel waardering en meeleven
Toeslagen, 5% en eerder stoppen
Meer dan ze nu willen geven

Daarom gaan we staken
In een auto langs een klein hok
Dus niet met z’n allen op het Malieveld
Dus echt Corona-proef op tijdklok! 

Tot 16 oktober 2020 exposeer ik in Residentie Moermont, Veilingdreef 6 in Bergen op Zoom

Mijn allereerste expositie, 19 gedichten over Corona + 5 Corona-vrije-bubbels incl. bubbeltjesplastic en toverstokjes om de Corona weg te toveren. Ik hoop dat de mensen dat ook zien, het is mede om de 19 gedichten te breken, anders zie je allemaal tekst, lijkt mij erg saai.

Oftewel hoe ik het in de expositie heb omschreven:

Deze expositie is de eerste die ik heb, dus dit is een primeur! Ik heb een heleboel gedichten geschreven (in totaal 19) over Corona. Op een bijzondere/soms leuke/soms minder leuke manier beschreven, maar door de ogen van hoe jij en ik Corona beleven. Dus geen harde cijfers/feiten, maar de beleving  voorop.

Het heet: Corona-vrije-bubbel, een plaats waar je je kan verstoppen. De bubbels zitten ertussen, verpakt in bubbel(plastic) via stokjes verbonden met de gedichten tot één geheel.

Tevens heb ik mijn beste gedicht opgestuurd naar de grootste gedichtenwedstrijd (Turing) om te kijken of ie echt zo goed is….

Maar oordeel zelf:

“JIJ”               

Let niet op mensen

Die wat anders beweren

Verleg je grenzen

Zodat je hun gedachten kunt weren

Denk meer aan je eigen ik

Die zegt het meest

Voordat jouw aanblik

Je voor is geweest

De beslissing ligt tenslotte bij jou

Ook al zul je dat niet altijd denken

Maar onthou, ook in Corona-tijd:

Het leven kan je nog voldoende schenken

Alléén neem de tijd ervoor

En doe het rustig aan

Doe het niet tussen door

Want dat kun je niet aan

Doe wat je hart je ingeeft

Sta open, ook al is het onbekend

Jij bent het toch die leeft

Maar blijf bovenal zoals je bent!