We gaan weer door met de fantastische reis door Afrika, we zijn aangekomen op het erf van boer Emanuell, die ons een 7,2 km lange wandeling aanbied, op zich te doen, maar door omstandigheden, uitglijers, té veel grote stenen, toch behoorlijk pittig….

het was allemaal iets té…..

 

KET 1802 – 8

               “iets té”                         18-6-’18 (18.00)

                                                                                                       Kerio Valley, Kenia

 

 

“Wat een dag

Een echte rustdag

De rust zat hem in de middag

Dat was er een met (heel) hard gelach”

 
“s’Morgens was het allemaal iets té

Té lange wandeling en er werd niet op elkaar gewacht

Als wij, de laatste groep, bij het rustpunt aankwamen

Ging de rest er toch weer vandoor, had ik niet verwacht”

 
“Maar hierna konden we echt relaxen

Eerst onder een heerlijk warme douche gestaan

Erna wilde ik natuurlijk wat gaan schrijven

Maar een spelletje Skip-A-Boo trok meer de aandacht

En was het even met het schrijven gedaan”

 
“Maar zo’n spelletje

In de hete zon

Was na zo’n wandeling iets té

Het maakte mij niet uit, wie er won…”

 

“Het merendeel van de middag

Verdween in een ander spel

Met zijn vijven Uno spelen

Tjonge wat ging dat fel en snel”

 

“Fanatiek is het woord

We hebben enorm gelachen met elkaar

Hester maakte het echt té bont

We kwamen niet meer bij, is dat raar?”

 

“Ja, dit was een dag met twee gezichten

Geen gemakkelijke wandeling dus

Wel ontzettend veel lol in de tuin

Gelukkig, een keer geen geschommel in de bus…!”

 

========

Voorgedragen: 18-6, net na het avond eten