Volgende maand schrijf ik al 30 jaar gedichten, in het begin schreef ik voornamelijk mijn slechte ervaringen van mij af, zodat de gedichten erg pessimistisch werden. De problemen loste er niet van op, maar nu als ik ze herlees, weet ik wel in welke periode ze zijn geschreven.
Nu schrijf ik meer gedichten over alles wat ik op een dag meemaak (gedichten van alledag dus), dat is veel leuker en je krijgt er mooiere gedichten van (vind ik). Ik had hier zojuist een hele mooie tekst geschreven, maar door een stom foutje, was ik alles kwijt, jammer is dat, maar ja, ik schrijf de tekst maar weer opnieuw, minder mooi…
De afgelopen maanden heb ik uitgezocht hoeveel ik gedichten ik nu daadwerkelijk heb geschreven, het zijn er 1.141 (waarvan 108 in het Engels en 1 in het Duits), maar eigenlijk is het tweede gedicht wat ik ooit schreef, nog steeds de beste, omdat daar echt alles in zit…
“JIJ”
“Let niet op mensen
Die wat anders beweren
Verleg je grenzen
Zodat je hun gedachten kunt weren”
“Denk meer aan je eigen ik
Die zegt het meest
Voordat jouw aanblik
Je voor is geweest”
“De beslissing ligt tenslotte bij jou
Ook al zul je dat niet altijd denken
Maar onthou:
Het leven kan je nog voldoende schenken”
“Alléén neem de tijd ervoor
En doe het rustig aan
Doe het niet tussen door
Want dat kun je niet aan”
“Doe wat je hart je ingeeft
Sta open, ook al is het onbekend
Jij bent het toch die leeft
Maar blijf bovenal zoals je bent!”
=/=/=/=/=/
@arnout
